کتاب مهارت های ارتباطی در آموزش، شما را با ملزومات و رازهای ارتباط مؤثر با کودکان آشنا می کند و به بررسی اهمیت آموزش مهارت های ارتباطی توسط کادر آموزشی مدرسه به ویژه معلمین و مدیران آموزشی می پردازد. مهارت های ارتباطی در آموزش یک پیش نیاز اصلی و مهم به شمار می رود. اصولاً آموزش بدون بستر و آمادگی مناسب کاری بی ثمر و بیهوده است بنابراین مهارت ارتباطی راهبردی محسوب می شود که آمادگی ذهنی و عاطفی افراد را برای درک، پذیرش، هضم و کاربرد مطالب و موضوعات امکان پذیر می سازد.
آشنایی داشتن با مفاهیم ارتباط مؤثر، توانایی ارائه ی بازخورد، اعتمادسازی، احترام متقابل، رعایت حریم ها، رفتار همدلانه، رفع ابهامات، مهارت سوال پرسیدن، مهارت ارتباط غیرکلامی، گوش دادن موثر و شناخت موانع ارتباطی موضوعات اساسی هستند که شناخت و کاربرد آن ها از پایه های مهارت ارتباطی در آموزش است.
هنگامی که سخن از ارتباطات به میان می آید، عموماً صحبت کردن با یکدیگر در ذهن انسان تداعی می شود. اما ارتباطات چیزی بیش از صحبت کردن است. وقتی شما در کلاس درس به پرسش پاسخ می دهید، وقتی تشویق می شوید، وقتی در مورد عقاید و افکار دیگران بحث می کنید، با کسی دست می دهید، در یک مصاحبه استخدامی شرکت می کنید، در یک جلسه گروهی شرکت می کنید و یا به خرید یک خودرو اقدام می کنید در واقع شما با دیگران ارتباط برقرار کرده اید.
بنابراین از آنجایی که افراد دائماً با مردم در ارتباط هستند باید از روابط اجتماعی قوی برخوردار باشند و توانایی برقراری ارتباط با مردم را داشته و از انعطاف پذیری بسیار بالایی برخوردار باشند چرا که با افراد گوناگون و با آداب و رسوم متفاوتی در ارتباط هستند. قدرت برقراری ارتباط مناسب، توانایی افراد را در تبادل نظرات بیشتر کرده و سبب آن می شود که فرد در شغل و حرفه خود موفقیت های بیشتری کسب کند. همچنین جذب مشتری به مهارت های ارتباطی شما بستگی دارد. بنابراین زیربنا و شالوده ی موفقیت شما، جذب مشتری و برقراری ارتباط مناسب است و این امر اهمیت ارتباطات درست و ارزش آن را در مشتری مداری روشن می کند.
- دست دادن نوعی ادای احترام، ابلاغ دوستی و تأیید صمیمت است و نه رفع تکلیف.
- مطالعه کردن به ما فرصت می دهد تا حرفی برای گفتن داشته باشیم.
- هنگام گفتگو به طرف مقابل نیز به همان اندازه که حرف زده اید فرصت حرف زدن بدهید.
- از قطع کردن حرف دیگران خودداری کنیم، تا آن ها نیز از حرف زدن و بیان نقطه نظرات خود لذت ببرند.
- مدت کوتاهی قبل از آغاز نوشتن، درباره موضوع فکر کنید.
- از نوشتن کلماتی که معنای آن را نمی دانید، خودداری کنید.
طرز برخورد با دوستان و آشنایان و تمام افرادی که نمی شناسیم و اینکه چگونه با آنان سلام و احوال پرسی می کنیم در روحیه آن ها و قضاوتی که آن ها نسبت به ما دارند تأثیر فراوان دارد. یکی از نکات مهم این است که سلام کردن وظیفه اخلاقی کوچک ترها بوده و بزرگ ترها وظیفه دارند با گرمی به آن جواب بدهند اما کسانی که به سلام دیگران بی اعتنایی می کنند و به سردی جواب سلام را می دهند خودخواه و بی ادب جلوه می کنند و موجب ناراحتی سلام کننده می شوند.
همچنین توقع سلام از بزرگ ترها نشانه بی ادبی است و پیشی گرفتن در سلام شخص را متواضع و مؤدب نشان می دهد. افراد مسن نیز در برخورد با کوچک ترها به جای سلام از آنان احوالپرسی می کنند. در روابط زن ها و مردها نیز تقدم سلام گفتن با مردهاست اما فراموش نکنید سلام گفتن در حالی که سیگار بر لب دارید بی نزاکتی محسوب می شود.
البته احوالپرسی تنها به سلام خلاصه نمی شود، سلام کردن بخشی از احوالپرسی است. سؤال و جواب های دیگری نیز در احوالپرسی انجام می گیرد ولی احوالپرسی نبایستی خیلی طولانی باشد و سؤالات نبایستی درباره مسائل خصوصی و محرمانه افراد انجام پذیرد. از نظر اسلام وارد شونده بایستی سلام کند در هر موقعیت و مقام و یا سنی که است. همچنین بهتر است در احوالپرسی با میهمانان به جای لفظ «تو» از لفظ «شما» استفاده کنید. لفظ «تو» عموماً برای ارتباط افرادی به کار می رود که رابطه ی صمیمانه با ما دارند استفاده می شود.